Bij veel netwerkbijeenkomsten, ondernemersdagen of gewoon op de flexplek waar ik schrijf, gaat het vaak over ‘passie’ of ‘het waarom’ (op de Simon Sinek manier). Ik vind dat dus vreselijk moeilijke begrippen.
Wat is passie? Wat maakt iets een passie? Een onstuitbare behoefte om iets te doen? Doodongelukkig worden als je iets een dag niet kunt doen? Of is passie iets minder hoogdravend gewoon dat wat je leuk vindt en waar je ook nog talent voor blijkt te hebben?
Letters
Letters zijn de rode draad in mijn leven. Vanaf groep 3 was ik leesverslaafd. Ik had alle boeken in de ‘bibliobus’ uit voordat ik in groep 8 zat. Als we 1 pagina moesten schrijven voor het klassikale vervolgverhaal, schreef ik er minstens drie. Spreekbeurten waren ook steevast langer dan noodzakelijk. Niet omdat ik het presenteren leuk vond, maar wel omdat ik blij werd van het opschrijven van wat ik ging vertellen.
Ik studeerde journalistiek en communicatie- en informatiewetenschappen. Ik werk als tekstschrijver. Ik ben bij familiebijeenkomsten, zowel droevig als feestelijk, altijd ‘de schrijver van dienst’ (en dan meestal ook de spreker van dienst, wat me een stuk minder goed afgaat). Maar is schrijven daarom mijn passie?
Een dag niet geschreven, is…
Ik ben niet ongelukkig als ik een dag niets schrijf. Bestaan die dagen eigenlijk wel? Al is het maar een boodschappenbriefje, een appje, of een bericht in mijn agenda. Maar schrijven vind ik niet altijd leuk. Soms heb ik er echt geen zin in. Meestal als de klant voor wie ik schrijf het als een noodzakelijk kwaad ziet. “Ik krijg een nieuwe website en daar moeten dus nieuwe teksten op, maar ik weet eigenlijk niet wat ik wil. Kunnen we er vooral veel mooie foto’s op zetten?”
Dus is schrijven mijn passie? Ik weet het niet. En de ‘why’ van wat ik doe? Dat is nog een diepere vraag. Morgen sluit ik aan bij een netwerkontbijt van Woman to Woman waar de gepassioneerde (ja, dat vind ik dus wel) Laura Lazarinni me daar hopelijk meer over kan vertellen. Of nee, waarschijnlijk doet ze dat niet, maar zet ze me zo hard aan het denken dat ik er zelf achter kom.
[…] vliegbeesten die alle gaatjes van het insectenhotel vullen. En ook al weet ik niet of ik ooit mijn passie en mijn waarom ga vinden, toen ik vorige week een mevrouw van ver in de 70 interviewde over haar tomeloze inzet […]
Herkenbaar, ik vind passie ook altijd een beetje een overdreven woord, zeker als je het bekijkt in de context van de oorspronkelijke betekenis. Maar ‘hobby’ dekt de lading ook bij lange na niet. Ik denk dat schrijven zo leuk is omdat het iets is waarbij je’ flow’ ervaart. Als de woorden lekker stromen en je ook nog eens tevreden bent met het resultaat. Ik denk dat iets creëren voor iedereen goed is, of dat nu een tekst is, een taart of een projectplan. Maar je moet het niet continu doen want dan wordt het productie. Dus een dagje niet geschreven en niet gemist; niks aan de hand!
Mooie gedachtegang Petronella. Denk dat je gelijk hebt en dat creëren voor iedereen goed is, maar passie vaak een te groot woord. Ik ben inderdaad ook blij als mijn cake goed is gelukt of als ik mijn groentetuin opnieuw heb aangeplant.
Leuk artikel Lieke! Herkenbaar, de zoektocht naar wat je passie is. De term ‘ je passie volgen’ Is net zo een cliché geworden als ‘ in je eigen kracht staan.’ 🙂
En daarom zijn het wel leuke termen om onze gedachtekronkels op los te laten 🙂