Vanaf afgelopen donderdag rondgerend op D(esign)-day. Belangrijkste taken: vuilniszakken vervangen, wc’s poetsen en op en neer fietsen naar de winkel als vuilniszakken of toiletrollen op waren. Toch was het één van de leukste evenementen waar ik ooit stond. De deelnemende ontwerpers waren een tikkeltje chaotisch maar ontzettend relaxed. Mijn tijdelijke collega’s waren gezellige kletskousen vol humor en enthousiasme. De meeste bezoekers werden direct blij van de mooie spullen die te koop waren.
De sfeer was goed, de stemming optimistisch, wijn & bier (gratis voor medewerkers) waren van zeer goede kwaliteit, een paar lieve vrienden kwamen langs en de leuke jongen uit de trein schoof zelfs elke avond aan.
Toch hoorde ik telkens de opmerking (al was het maar in de vorm van een stemmetje in mijn hoofd): “Sta je weer ergens voor een habbekrats, buiten je vakgebied, de benen onder je lijf vandaan te werken.”
Deze keer geeft het niets. Want ik schreef het grootste deel van de teksten in deze krant en kreeg er veel complimenten over. Mijn ego verblijft momenteel in de zevende hemel en ik vermoed (hoop) dat ik er wel een schrijfopdracht of twee aan over houd.
In elk geval heb ik er een goed humeur aan over gehouden. Al drie uur en 36 minuten neem ik vrolijk de telefoon op in het callcenter…
foto SAM Ateliers
