Met een goede vriendin een paar dagen in IJsland winterwonderland geweest. Wat een prachtig land. Wat een mooie vergezichten. Wat een indrukwekkende natuurverschijnselen. Wat een hippe en vriendelijke mensen. Wat een gezellige inrichting van cafés en restaurants. En dan bedoel ik niet alleen het Scandinavisch design, maar vooral de enorme boekenkasten.
Binnen en buiten was uitbundig uitgepakt met bonte Kerstversiering. Hier zou ik ’t overdreven vinden (zoals ik de versiering in Maastricht en Valkenburg pure kitsch vind), maar daar paste het precies. De sterren, de engeltjes, de slingers. Zelfs de kruisen op de begraafplaatsen waren getooid met gekleurde lichtjes. En op elk plein een enorme kerstboom.
In elk ‘buitenland’, probeer ik iets op te steken van de taal en al snel kom ik dan woorden tegen waar ik wel iets van kan maken. Maar het IJslands, dat is een verhaal apart. Al die letters die in ons alfabet helemaal niet voorkomen en waarvan ik geen flauw idee heb hoe ze uitgesproken worden, maken het er niet gemakkelijker op.
In de meeste landen zijn woorden als telefoon, computer en internet hartstikke herkenbaar. Niet in IJsland. Er schijnt een hele strenge commissie te zijn, die anti-leenwoorden is en overal een IJslandse variant voor bedenkt. Een telefoon is een sími (afgeleid van het woord snoer), een radio is een útvarp (afgeleid van het woord verspreiding) en een computer is een tölur (afgeleid van het woord cijfers). Volgens de gids in de bus waarmee we op excursie gingen, lukt het de strenge commissie niet altijd een eigen woord ingeburgerd te krijgen. Voor een pizza had de commissie iets bedacht als ‘plat brood’, maar bij elk Italiaans restaurant staat er gewoon ‘pisa’ op de gevel.
Overdreven of niet, maar in IJsland moet je een IJslandse naam hebben (die je op z’n IJslands kunt vervoegen). Hoe fijn is dat! Geen Priscilla’s, Samantha’s, Shirley’s Wesley’s of Jason’s. Dit vooral denkend aan de vooroordelen die ik heb bij het lezen van zo’n naam. Gelijkheid. Heerlijk.
4 januari 2013: misschien gaat dat met die namen toch wat ver.
Wij hebben toch een mooie Nederlandse naam! Of niet dan Lieke?
Groetjes,
Lieke
Absoluut! Ik ben er blij mee, met die degelijke Nederlandse naam 🙂
Wat zouden de vooroordelen van anderen zijn bij het horen van onze naam?
Ben ik blij dat ik Roos heet. Vroeger vond ik het maar niets… maar nu???
Trouwens.. Deze (Roos) houdt meer van warmte.. dus IJsland…voor ff. Maar geef mij maar la via in Italia…Warmte, lekker eten en zeer goede wijn!!
Roos, voor de wijn moet je ook zeker NIET naar IJsland gaan. Een glas wijn is er even duur als een volledige maaltijd. Maar ik heb wel erg lekker gegeten, onder andere in een Italiaans restaurant 😉