Eigenlijk moest ik van dat ene interview in Bunde rechtstreeks naar mijn kantoor in Maastricht. Er wachtte immers een klein stapeltje nog niet uitgewerkte verhalen en nog niet verzonden facturen. Dat mislukte faliekant. Want ik besloot een omweg te maken door mijn jeugd.
-
- Dit was vroeger mijn speelterrein.
Vandaag werd ik opnieuw verliefd.
Verliefd op mijn jeugd.
De populieren langs het kanaal.
Kijken naar wat de mens heeft gegraven.
Luisteren naar het geluid van de zee.
De verrassende koelte onder de brug.
Bloeiende bermen vol zespotig leven.
Het bos altijd op de achtergrond.
Het monotone gebrom van tractoren en dieselboten.
Als baslijn onder de melodieën van de vogels.
Tussen mens en natuur een verbond.
