Vier weken. Zo lang deed ik de deuren van Lieke Schrijft nog nooit dicht. Maar wat was het een goede beslissing!
De vakantie leverde een beetje vakantiestress op. Ik heb fantastische klanten die ik vaak al jaren ken, maar toch vroeg ik me af hoe mijn vakantieplannen zouden vallen. En of ik die ene deadline wel zou halen, die als het zwaard van Damocles boven mijn laatste werkweken hing. En wat ging ik doen met die lucratieve opdracht die zich op de valreep aandiende? Wat zette ik in mijn afwezigheidsmelding en op mijn voicemail? En zou ik mijn laptop wel of niet meenemen naar Canada?
Als het om vakantie gaat, hebben mensen met een vaste baan het geluk aan hun kant. Ze krijgen vakantiegeld, hun salaris loopt door, de vakantiedagen zijn ruim van tevoren ingepland en collega’s nemen – als het goed is – het werk over. Voor een zzp’er kost vakantie dubbel geld: geen inkomen, wél extra uitgaven. Toch was niet op vakantie gaan geen optie. Canada stond al lang op mijn verlanglijstje en nu vrienden tijdelijk in Vancouver wonen, was hét moment gekomen om die kant op te gaan.
Ik liet mijn laptop thuis. Ook de laatste dagen van de vakantie, gewoon in eigen huis, negeerde ik mijn trouwe typemachine.
Maandagochtend 7 oktober. Met een glimlach van oor tot oor begin ik aan de eerste e-mail van 186 ongelezen berichten. Ik ben opgeladen, heb energie voor drie en ontzettend veel zin om te beginnen. Nog drie maanden knallen voor Lieke Schrijft en dan terugkijken op een heerlijk jaar.
